ویتامین فولیک اسید یا B9

فولیک اسید یکی از ویتامین های گروه B است. در غذا بطور طبیعی به صورت فولات و در مکمل ها و غذاهای غنی شده به صورت فولیک اسید وجود دارد. در بدن فولات به فولیک اسید تبدیل می شود. فولات در بسیاری از غذاهای حیوانی و گیاهی وجود دارد. جگر، قارچ و سبزیجات سبز برگی شکل ( به خصوص اسفناج، مارچوبه و بروکلی) منابع غنی هستند. گوشت گاو کم چربی، سیب زمینی، نان گندم کامل و حبوبات خشک منابع خوب این ویتامین می باشند. زیست دسترسی فولات از میوه ها، سبزی ها و جگر حدود ۸۰% اسیدفولیک است. بنابراین مصرف رژیم غذایی غنی از فولات می تواند سبب بهبود وضعیت فولات یک جمعیت بطور موثری شود. در هنگام ذخیره، پختن یا فرایند در حرارت های بالا ۵۰ تا ۹۰% ویتامین ازبین می رود. زیست دسترسی فولات در غذا بسیار متفاوت است که می تواند بخشی از آن ناشی از وضعیت تغذیه ای میزبان باشد. برای مثال کمبود های آهن و ویتامین C می توانند استفاده از فولات را مختل کنند. آنالیز غذاها برای محتوای فولات آنها پیچیده و مشکل است و مقادیر موجود در جدول ترکیبات غذایی خیلی پایین است.

کمبود فولیک اسید عموما در افراد الکلی، بیماری های گوارشی و نوجوانانی که هله هوله زیاد می خورند دیده می شود.کمبود فولات به صورت کم خونی مگالوبلاستیک، ماکروسیتیک یا گلبول های قرمز نابالغ که مقدار زیادی هموگلوبین دارند مشخص می گردد. در انسان به صورت ضعف عمومی، افسردگی و پلی نوروپاتی مشخص می شود. جراحات پوستی و کاهش رشد نیز از علائم کمبود می باشد. کمبود فولیک اسید در بارداری می تواند منجر به نقص لوله عصبی در نوزادان گردد. نتایج تحقیقات نشان می دهد مکمل یاری با فولات از بیش از ۷۰% نقایص لوله های عصبی پیشگیری می کند.

عملکرد فولات با دیدگاه مغز و علوم شناختی : فولات در سنتز RNA و سایر مولکول ها در مغز ، کدگذاری DNA در سلول ها و کمک به متابولیسم پروتئین مغز نقش دارد. مکمل یاری با ویتامین B12 همراه با فولیک اسید ممکن است در پیشگیری یا به تعویق انداختن آلزایمر موثر باشد. فولیک اسید همراه با B12 و متیونین می تواند در بدن کولین را تولید کنند. در سال ۲۰۱۱ تحقیقی انجام گرفت که نشان داد عدم دریافت مکمل فولیک اسید طی بارداری منجر به تولد کودکانی شد که مشکلات گفتاری داشتند. توصیه می شود زنان در سنین باروری از مکمل فولات استفاده کنند. ترکیبی از مکمل های ویتامین B9,6,12 ممکن است در کاهش آسیب های شناختی در افراد بالای ۷۰ سال مفید باشد. همچنین مطالعات دیگری بر روی اثر این ترکیب های ویتامینی بر حافظه کوتاه و بلند مدت، سرعت پردازش اطلاعات و روان صحبت کردن در بزرگسالان انجام شده است.