بازتوانی عصب شناختی اختلالات بینایی ناشی از صدمات مغزی/ پس از سانحه
بازتوانی عصبی شناختی بینایی (Visual Neurocognitive Rehabilitation) یک رویکرد درمانی است که به منظور بهبود عملکرد بینایی و شناختی افراد پس از آسیب مغزی، سکته مغزی یا سایر اختلالات عصبی استفاده می‌شود. این نوع بازتوانی بر اساس این ایده است که مغز می‌تواند توانایی خود را برای سازماندهی مجدد و ایجاد مسیرهای عصبی جدید (نوروپلاستی) بهبود بخشد.
اهداف بازتوانی عصبی شناختی بینایی
- بهبود حدت بینایی: افزایش وضوح دید و تشخیص جزئیات
- بهبود میدان بینایی: افزایش دامنه ی دید و تشخیص اشیاء در محیط اطراف
- بهبود حرکات چشم: بهبود هماهنگی و کنترل حرکات چشم
- بهبود توجه بینایی: افزایش توجه به محرک‌های دیداری
- بهبود حافظه بینایی: افزایش توانایی در به یادآوری و تشخیص تصاویر
- بهبود پردازش فضایی: افزایش توانایی درک و تفسیر اطلاعات فضایی
روش‌های بازتوانی عصبی شناختی بینایی
- تمرینات چشمی: شامل حرکات خاص چشم برای بهبود هماهنگی و کنترل عضلات چشم
- تمرینات شناختی: شامل فعالیت‌هایی برای بهبود توجه، حافظه و پردازش اطلاعات دیداری
- استفاده از وسایل کمک درمانی: مانند تکالیف کامپیوتری، تحریکات نوری و غیره
- واقعیت مجازی: استفاده از تکنولوژی واقعیت مجازی برای ایجاد محیط‌های تعاملی و تمرین مهارت‌های بینایی
این درمان شامل چه کسانی می شود؟ - افرادی که دچار آسیب مغزی شده‌اند (مانند ضربه مغزی، سکته مغزی و عوارض پس از تومور و جراحی مغزی) و نواحی مغزی پردازش بینایی آنها دچار اختلال عملکرد شده است.
مزایای بازتوانی عصبی شناختی بینایی
- بهبود عملکرد بینایی و شناختی
- افزایش استقلال فردی در انجام فعالیت‌های روزمره
- بهبود کیفیت زندگی
نکات مهم
- بازتوانی عصبی شناختی بینایی باید توسط متخصصین مجرب (مانند متخصصین عصب شناختی، توانبخشان شناختی) انجام شود.
- برنامه بازتوانی باید بر اساس نیازهای خاص هر فرد تنظیم شود.
- برای رسیدن به نتایج مطلوب، صبر و پشتکار لازم است.
بدون دیدگاه